Het concours d’élégance van de barzois in het weekend van de chevaux Arabes
.JPG)
.JPG)
Dit is het 3e uitstapje van de barzoiclub waarbij het baasje en het vrouwtje mij weer ergens willen showen.
We zijn pas nog maar net naar de Kampioensclubmatch in Lelystad geweest en naar de Reuzenoptocht in Maastricht.
Ze willen mij nu bij de paarden showen, Arabische paarden wel te verstaan, tijdens het Arabian Horse weekend te St. Oedenrode.
Mijn vrouwtje vertelde mij dat ze vroeger 12 Volbloed Arabiertjes hadden waar ze naast haar middelbare school en studietijd altijd mee bezig was.
Nou, dan kan ik ook zien hoe die eruit zien, daar ben ik wel benieuwd naar.
Ik ben namelijk een hele nieuwsgierige barzoi en wil alles leren.
Omdat het allemaal paarden en honden van adel zijn moesten de baasjes en vrouwtjes ook in deftige Ascot stijl aangekleed zijn.
Gelukkig heeft het vrouwtje een hele collectie chique kleren en hoedjes en voor mij hoefde ze niets speciaals te zoeken.
Ik ben immers een Tsaar en van adel met mijn lange aristocratische neus en mijn ballet dansende gracieuze loop.
Het was wel weer een lange rit in de auto maar dat is niet zo erg want dan gaan we altijd even een stop maken in het Hilversummer bos.
Dan mogen mijn whippetvriendjes en ik heerlijk uitrennen over de Soesterduinen.
Mijn vrouwtje weet dat als ik goed uitgerend ben, ik heel rustig blijf.
Toen we op het terrein aankwamen zag ik al mijn vriendjes en vriendinnetjes en familie barzois.
Leuk dat we elkaar weer terugzagen, nu was iedereen wel heel prachtig gekleed!
Het leek wel of alle baasjes en vrouwtjes even naar Tsarenland geweest waren om zulke deftige kleding te kopen!
Sommigen hadden zelfs een wandelstok met een barzoi-kop erop!
Opeens zag ik mijn fokker, die altijd ‘puppy, puppy, puppy’ tegen mij roept met nog een paar oude roedelgenoten.
Zo hoefde ik niet alleen met het vrouwtje te showen maar konden het baasje en het kleine vrouwtje ook meelopen in het concours.
Nu even wachten tot we mochten showen en wel aan een jury van een Arabische prinses en een Amerikaanse mevrouw uit Hollywood.
Zo kon ik mooi de paarden bekijken die mijn vrouwtje zo mooi vindt.
Wat zijn ze prachtig, ze lijken wel een beetje op ons barzois, ook een mooie zweefdraf, een edel uiterlijk, mooie hoofden en een krachtige uitstraling.
Ook zag ik nog paardjes die nog kleiner waren dan ik, ik hoorde dat ze Fallabella’s heten.
Nou, begrijp waarom mijn dierenarts mij altijd ‘veulentje’ noemt.
Toen we op moesten kwam de keurmeester, die ik al ook al kende van de keuringen van mijn roedelgenootjes, als presentator naar voren.
Hij vertelde alles over ons ras in het Engels.
Daarna werd eindelijk mijn landsmuziek gedraaid, wat heerlijk om deze muziek te horen.
Mijn vrouwtjes spelen die muziek ook op de fluit en de sax, dan ga ik altijd meezingen zo leuk vind ik het.
Nu moest ik rustig blijven, dat had ik beloofd.
Uiteindelijk stonden we allemaal naast elkaar in de rij en werd de mooiste combinatie uitgekozen.
Die kregen een prijsje.
De mensen vonden het prachtig, ze hebben allemaal luid geapplaudisseerd en heel veel foto’s gemaakt.
Nu mocht ik eindelijk drinken, ik had er dorst van gekregen.
Als toetje toe kreeg mijn vrouwtje van de mevrouw die ‘gewonnen’ had een catalogus van alle Arabische hengsten.
Ik kon wel zien dat het vrouwtje aangenaam verrast was, dat was heel aardig van die mevrouw, zo kan ik ook nog eens plaatjes kijken.
Ik hoorde dat die mevrouw zelf ook een boek geschreven heeft over haar eigen barzois.
Het boek heeft zelfs mijn naam!
Het was een warme zonnige gezellige dag en geweldig om iedereen weer te zien.
Gelukkig mochten we op de terugweg weer even lekker onze pootjes strekken.
Tot het volgende event.
Pootje Tzarina
